Bizim Orman Şiiri - Tonyalı Hasan Küçük

Ormanlarımızda yaşayan kurtlar,
Alışık geceye, av ile leşe,
İnine her ışık değende hortlar,
Aydınlıktan korkar, havlar güneşe.

Ormanın doğaldır vahşi düzeni,
Ayı, çakal, tilki, domuz gezeni,
Kurtları sinsidir sezer bezeni,
Aydınlıktan korkar, havlar güneşe.

Günler ağaranda kuyruğu sallar,
Dumana, geceye pusuyu kollar,
Hava kararanda açılır yollar,
Aydınlıktan korkar, havlar güneşe.

Karanlığa ulur, avdan sel bulur,
Kuzular sürüyle kurda yem olur,
Doymaz onca kana burnundan solur,
Aydınlıktan korkar, havlar güneşe.

Avının peşinde bu orman kurdu,
Her sisli havada öyle kudurdu,
Kokuyu duyana hesabı sordu,
Aydınlıktan korkar, havlar güneşe.

Ahali toplanır bekçiler tutar,
Onlar da laf ile iyi ok atar,
Kurt bekçi tanır mı önüne katar,
Aydınlıktan korkar, havlar güneşe.

Sıfırlar ormanın büyüme hızı,
Mevsimleri kıştır, çözülmez buzu,
Bizim ormanların vahşi kuduzu,
Aydınlıktan korkar, havlar güneşe.
2001