Bizim oranın insanı Şiiri - Erdal Ay

Bizim oranın insanı başkadır
Yüreği yufka.
Acır köpeğin eniğine
Süt,ekmek koyar önüne.
Küçük çocukları çok sever
Bizim oranın insanları.
Ana,baba,kardeş,bacı
Üzerlerine titrer her biri.
Nerde bir garip görse
Elindekini düşünmeden verir.
Verir, vallahi de verir
Yarın kendisi aç kalsa bile.
Konu komşu dertlimi
En büyük dert ondadır.
Yemeden içmeden kesilir
Sevinçleri tamdır neşeli görünce.
Başkadır bizim oranın insanı
Çok başka.
Zilleri takar oynar
Davul,zurna sesi duyunca.
Göbeği bir başka atar
Klarnetçinin nefesiyle.
Romandır bizim oranın insanı
En zengin odur kafayı çekince.
Yarını bugünden yaşar
Geçmişe eyvallah der.
Derdi tasayı bir köşede bırakır
Düşer sevda peşine.
21.02.2006