Ayın ve güneşin geçemediği her perdenin ardında
Düşü yenik kadınlar otururmuş
Avlularında çeşme olmayan evlerin
Balkonlarında çiçek yeşermeyen pencerelerinde
Çocukların asık yüzleri kalırmış
Yatıya uğranmış bir konuklukmuş hayat dediğin
Ev sahibi mazlum
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
candan tebrikkkkkkk
bu güzel şiir için tebrikler
Duyarlı yürek sesinizi kutlarım Ahmet Bey,şükranlarımı sunarım.
Gecekondular ve onların bitmeye dramları çok güzel şiir.
Eskimeyen şey,unutulmuş ve görmezden gelinmişlikse;değişmeyen şey,yok sayılmışlıksa ve bu da 'kader' diye düzmece bir üslupla önüne serilmişse bir coğrafyanın,şiirin hüzün fotoğraflarının ardındaki isyanı görmemek mümkün değildir,diyerek kutluyor,saygılar sunuyorum...
ahmet ali bey,
zaten zorda olanın halini zorluğu yaşayan anladığına göre ev sahaibi gibi konukalrıda mazlumdur.....emeğinize sağlık....güzel çalışmaydı...nicelerine..
sevgi saygıyla kutlarım...
her insanın gönlünde bulunur. bizim oralar gizli bir sevdadır o bir tutku kutlarım sizi Ahmet bey
Düşü olmayanın perdeleri hep kapalı...
müthişti.
Yüreğinize sağlık...
Saygılar.
Dertli coğrafyanın yarınsız kadınları., oyuncaksız ve oyunuz çocukları...
Kısa ama etkileyici bir anlatım., güzel şiir...
Kaleminize sağlık sayın Ahmet Ali Öncü...
Bu şiir ile ilgili 9 tane yorum bulunmakta