Hayat akarken ellerimizden,
Gözlerimizden kanlar damlar,
Umutlar tükenip yok olur,
Ayaklar yavaşça sehpaya çıkar.
Hayat gider bizden,
Yaşanmışlardan yaşanmayacak olanlara,
Sevda kaçışır bizden,
Sevgili alır hayatı elimizden.
Umut,
Nedir olmayacak sabahlarda beklenen,
Yarınlara açılmayan kapılar,
Kapıları çalmak niyedir umutsuzca.
Ölümün soğukluğunda üşüyoruz,
Buz tutmuş gönlümüz,
Donmuş güneşimiz,
Nur yağar gözden,ay geceye doğmaz.
Hayat akar elimizden,
Ayrılık seline kapılmış sevgimiz,
Su bulanık,damla derin,
Boğulmuşuz artık.
Kayıt Tarihi : 22.4.2016 06:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!