Bizim Öğretmen Şiiri - Mevlani Ulusoy

Bir meslektaş anlatınca, tanıdım seni
Eşini Giresun’a göndermişsin daha yeni,
Garipliğin, mahzunluğun çok üzdü beni,
Bizim öğretmen, İsmail öğretmen…

Zorlu, karlı bir kış günü yola çıkmış
Ballıca Köyü’ne daha çok yolu varmış,
Ne kötü yazgıdır, orada donup kalmış!
Bizim öğretmen, İsmail öğretmen…

Hizan kırsalında kalmış bir başına,
Öğretmen olmuş, doymamış genç yaşına
Şehit yazılır artık garip mezar taşına,
Bizim öğretmen, İsmail öğretmen…

Acımız derin asla yürekten silinmez,
Eğitim olmadan bilgi çağına girilmez,
Nedense öğretmenin kadri bilinmez!
Bizim öğretmen, İsmail öğretmen…

Akıl sır erdiremedim şu feleğin işine!
Sabır dileyelim kardeş; yarenine, eşine
Ulusoy’um ağıt yakar bu olayın peşine,
Bizim öğretmen, İsmail öğretmen…