Bizim Nesil Şiiri - Serkan Yıldırımoğlu

Asımın ayak ucunda kaybolan hayatım
Ve Asım neslinden kalan yılgınlık omuzlarımda
Yük ağır, ayaklarım zayıf, ben daha çocuk
Annem rüyama girip, ayağa kalk dedi,
Bende dikildim, ayağa; kısık sesimle
Bir daha yıkılmayacağım toprak üstüne
Belki nesil Asımın nesli değil
Babalarımızdan Akif olan yok
Ama; bizde bu devrin Asımıyız

Ne Ashabın ruh hali kaldı bizde
Nede kurtuluş harbinin heyecanı,
Devrimize ahir zaman diyorlar
Saadet asrına yetişemedik
Çanakkale de bir bomba dağıtmadı bedenimi
Ellerimle kazamadım mavzerleri
Ne Bedirde idim ne de Uhudda
Kimse bilmese ben kuyu başındayım
Bir dağın eteğindeyim,
Çıkacak karşıma benimde bir kafir
Öldüremesem de öleceğim bu gece,
Ama toprağa bir daha düşmeyeceğim
Anneme söz verdim dün gece

Kimse beni yalnız sanmasın,
Arkamda tüm İslam ümmeti,
Yanımda tüm ashabı kiram,
Önderim Resûlü Ekrem, elinde Kuran-ı Kerim
Destekçimiz tek olan Allah’ımız
Kimse beni yalnız sanmasın haa...
Yürüyüşümüz rahvan adımlarla,
Görüşümüz asırlar üstünden, dağlar içinden
Yüreğimiz taştan, demirden,
Bir o kadarda gülden, ipekten
Bu yürüyüş son bulmayacak, yorulmayacağım
Geride dönmeyeceğim, düşmeyeceğimde
Anneme söz verdim dün gece,

Hedefim uzak, menzilim kısa,
Silahım iman dolu yüreğim,
Damarlarımda deli coş asil bir kan,
Ellerim balyoz, kollarım çelik,
Beynimde tek düşüncem zafer,
Liderim belli, kılavuzum belli,
Destekçime boynum kıldan daha da ince
Hadi çıksın şimdi karşıma kafir
Ben kuyunun başındayım,
Bir dağın eteğinde,
Hem de yerinde duran okçuyum

Kimse biz geç doğduk diye kızmasın
Ahir zamanda edep, haya zor,
İman ateşten gömlek, ben giydim
Yalnız bıraktı beni yoldaşlarım,
Terk eyledi tüm garındaşlarım,
Tüm mermiler, bana yöneldi, gelsin
Göğsümden kan değil, şahadet çıkar,
Ben düşmem toprağa, anneme söz verdim
Allah’ıma güvendim, imanım tam
Uçmağa varacağım bu gece arşın yedinci katına
Ama düşmeyeceğim toprağa
Belki erişemedim asrı saadete
Belki değilim Asım neslinden
Ama ben bu devrin sıddığıyım
Ben bu devrin son Asımıyım