Bizim Muhit Şiiri - Halil Küçükbiltekin

toprağı dövsem öğütsem
alnımda üşürdü güneş
yağmur paldır küldür dökülürdü
ne haylaz gülerdi duvarlar
sokaklar öksürüğümde boğulurdu
ki
aylardan kasım bizim muhit
dökülürdü yoluna
günahtan doğma bir mısranın
şakaklarıma karlar birikirdi üşürdüm

ürperişim kalırdı tutuşlarımda umutları
eski bir güneş kalmazdı koynumda
günah fakiri bir dünya olurdu düşlerim
dirilişlerim kalırdı tortusunda
ah
aylardan kasım bizim muhit
tutuşlarım olurdu koynunda bir celladın
ya da yenilişim
ki
şakaklarıma hasret birikirdi ağlardım