Bizim Mekan Şiiri - Şafak Özışıl

Bir seslilik bizim mekanda
Naralar karanlığın sonunda
Karşı kıyının ışıklarında
Yavaş yavaş yok olurken
Dibe vurmuş yakamozların
Sessiz kayboluşlarında

Acı potansiyometresi en sonda
Fakat neş’eli şarkılar dalga dalga
Isıtmalı, lambalı pilipis radyoda
Dertlenmeye gelmiş mutluzedelere
İnatla neş’eli şarkıları dinletmeye
Yüreklere serinlik vermeye
Derdi,kahrı,kederi,kendine zulmü!
Yok etmeye çalıştığını zanneden
Pilipis radyo çırpınıyor bizim mekanda

Mezenin yenmeye fırsat bulunamadığı
İçkinin dere olup hatta nehir olup aktığı
Dertlerin en yakın dosta baktığı
Sarhoş dillerin arabeski hit yaptığı
Tüm dertlerin,çare yuvası bizim mekanda

Arnavut balıkçı Nuri amcanın lehçesiyle
Kendi kendine çalan pilipis radyo
Yine çaresiz kaldı bizim mekanda

Burda dertten yenir balıklar mezeler
Burda dertten içilir bütün meyler
Burda dertten söylenir tüm şarkılar,şiirler
Neşelilermi? pilipissiz yan mekanda