Bizim mahalle Şiiri - Kaan Metin Çelik

BİZİM MAHALLE

Bir zamanlar herkes
Güle oynaya bu mahallede
Neleri gördük neleri yaşadık
Ağıtlarda düğünlerde
Ne davullar ne düğünler inlete inlete
Bazense ağıtlar kaplardı bir uçtan bir uca
Keşke değişmese
Öyle kalsa zaman ve her şey
ilk giden Ali çavuşun oğlu Osman abı oldu
Sonra ise kaytan bıyıklı Mustafa Amca
Ağıtlarda sessizlik vardı mahallede
Sıra kimde diye düşünürken birileri Bir yıl sonra
Vahap Amca Sabri amca ardından kirvemin Babası
Sonrada Fotoğrafçı güler yüzlü İbrahim amca
Ardından Ramazan amca bilgi abidesi idi.
Bu yılsa mahallenin Dişçisi neşe kaynağı Ahmet amca
Takip etti ardı sıra hepsinin yerleri ayrı ayrı
Topraklara yad ettik onları
Bizim mahalleydi bu neleri gördü neleri yaşadı.
Nice düğünler oldu nice çocuklar doğdu
Nicelerini alıp götürdü bu sokaklar
Ne aşkları da gördü değişmeyen sadece evler
Onlar da ise anılarla doluydu
Ben de bırakıp gideceğim bu sokakları
Önceden güldürüyordu şimdi ağlatıyor
Çocukluktan çıkmış beden artık yaşlanıyor
Önceden olsa aldırmazdım amma
Gönül artık acılara dayanamıyor