Bizim Madenci Şiiri - Ömer Kara

Bizim madencinin bahtı karadır
Dünya’ya ardını dönüp giderler
Ekmek derdi ocağında çıradır
Karanlık dehlize inip giderler

Geçim kaygısında yüreği çatlar
Evini düşünür, derdini katlar
Bazen Zonguldak’da grizu patlar
Bazen de Soma’da yanıp giderler

Çıkarmak isterken kirli çizmeyi
Hangi kalem ister bunu yazmayı
Hayatın kalbine vurup kazmayı
Çoluk çocuğunu anıp giderler

Yüzünde kömürün en kara hali
Görmez çilesini devlet-i ali
Tuzaktan kurtulan bir kuş misali
Çatal yüreklere konup giderler

Maden hayalinden çok daha derin
Kaybolur altında yedi kat yerin
Tesellisi peki, ödül aferin
Söylenen yalana kanıp giderler

Kul Seymani der ki derin bu yara
İşte budur madenlerde manzara
Kıymeti bilinir öldükten sonra
Bir vuslat atına binip giderler

11 Ekim 2014-Gaziantep

Kul Seymani