-Emmoğlu Muhittin MUCUK’a-
Emmoğlu gel hele iki şor edek
Çocukken bazısı gıcık mıydı ne
Bir yaşında adı konulana dek
Şerife’nin ismi “Çocuk” muydu ne
Hatın abla bana “İnc’oğlan” derdi
Bütün ağırlığım serçe kadardı
Herkesin mutlaka lakabı vardı
Bir kişininki de “Bicik” miydi ne
Yaşlı bir söğüttü sallandığımız
“Hıllangaç” kurup da “hıllandığımız”
“Biraz”ın yerine kullandığımız
“Acık” mıydı yoksa “ıcık” mıydı ne
Aklında mı bizim damın keptiği
Erol’u çocukken atın teptiği
Memmet Emmimgilin her yıl yaptığı
“İrişki” denilen sucuk muydu ne
Kışın köyde herkes yola bakardı
Bayram’ın otobüs zar zor çıkardı
Dört Yol’a varmadan kesin çökerdi
Her yer çamur vıcık vıcık mıydı ne
Kuduz bir canavar köye girmişti
Saldırıp babanı yere sermişti
Emim kafasında tokaç kırmıştı
Mevsim kış aylardan “Gücük” müydü ne
Buyarak her yılın kara kışından
Okula giderdik senin peşinden
Hac’Ehmet abimin ilk maaşından
Bizlere aldığı gocuk muydu ne
Bir an önce bahar gelsin isterdik
Kara lastik evde kalsın isterdik
Agamgil bize de alsın isterdik
“Kelik” kunduradan “cıcık” mıydı ne
Anşa Hala ile ekin biçerken
Azık yiyorlarken öğlen geçerken
Fakı Dayı tastan ayran içerken
İçine hoplayan “böcük” müydü ne
Bir akşam gençlerin yolda izleyip
Tutarak cekete sarıp gizleyip
Irmak’ta patates mısır közleyip
Yediği tavuk mu “Cücük” müydü ne
Mülkî yıllar sonra köyüme vardım
Varıp da Kayanın Başı’nda durdum
Muhittin’i bulup aslını sordum
Dedi İnciler mi Mucuk muydu ne
Aslan AVŞARBEY (Mülkî)
21.12.2022-Kocaeli
*Şor:Laf; sohbet
Hıllangaç:Salıncak
Hıllanmak: Salıncakta sallanmak
Canavar: Kurt
Tokaç: Çamaşır yıkarkan dövmeye yarayan ağaçtan alet.
Gücük:Şubat
Buymak:Soğuktan donmak
Kelik:Plastik, üstü delikli yazlık çocuk ayakkabısı.
Kayıt Tarihi : 23.1.2023 15:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!