Bizim Köyün Halleri Şiiri - Aliş Gülden

yol arkadaşım
can yoldaşım
sen gittin gideli
sen görmeyeli
çok değişti çok
bizim köyün halleri
yol arkadaşım
can yoldaşım
gidişine üzüldüğüm
ne bileyim işte
tuz yalamış koyunların
suya hasret kalışı gibi
dostluğuna hasret kaldığım
kör kuyudan gürül
gürül suyun çıkacağını sandığım
deli taylar
coşkun çaylar gibi
sevdiğimiz bağlar gazel oldu
düşlerimizde beslediğimiz umut
rüzgara karıştı
savruldu gitti
yol arkadaşım
can yoldaşım
sen gittin gideli
çok değişti çok
bizim köyün durumları
bir dal yeşilliğe hasret dağları
zehirliyor termik santralinin kurumları
yol arkadaşım
can yoldaşım
sorma gitsin vaziyeti
yoksul köylülerim çeker eziyeti
daha ilkbaharda çekildi
mağara gözünün suyu
bir damla su yok kızılcada
hep kıraca kesti bağlar
çatlak artık dudağımız
öpsem alnından ıslaklık yok
pınarın gözünü
daha düze inmeden birileri tutmuş
hepsi bir tarlaya akıyor
sadece bir tarlaya
ark altında tarlamız yok
yol arkadaşım
can yoldaşım
çatma kaşlarını
gurbette boşuna ağartma saçlarını
gayri sarı başlı
öküzler yorgun
öküzler bıkkın
işkence gibi gelir karasaban
ben anlatsam
sen dinlesen
eteğinde bir yığın
derdi toplasan
tehdide zulme boyun eğmesen
beni iyice dinlesen
yol arkadaşım
can yoldaşım
sen gittin gideli
güneş yanığı yüzler
soğuk çatlağı dudaklar
gelecek günlere kalmış umutlar
dökülmeden hayaller yerlere
kur kurabilirsen bizim çöllere
yol arkadaşım
can yoldaşım
bu yıl bir tutam saman yok
içi içine geçmiş koyunlar
doğurmadan düşük yapar
ne bir tas ağız verirler
ne bir yavru doğururlar
yol arkadaşım
can yoldaşım
sen görmeyeli
yakıp yıkmışlar ormanları
kurutmuşlar çatak suyunu
mağara özünü
söğüt gölgesini
pınarın gözü bulanıktır
cam gibi parlamaz
dibi gözükmez
düşer namluların gölgesi üstüne
ne balıklar rahat yüzer
ne çobanlar bir tas su içer
katran kayası
sarıkaya akkaya
ne koynunda geyik besler
ne bir eşkın verir
bu yıl onlarda cimridir
kıskanır bir dal yeşilliği bizden
esirger toprak ana
portakal renkli memelerinden
öksüz yavrularına
bir dirhem sütü
içsen içilmez
satsan satılmaz
ne hurman çayı heybetli akar
ne hunu çayı
onlarda kafa tutar
yol arkadaşım
can yoldaşım
atıp bütün kötü duyguları
vede korkuları
dönüp yüzümüzü dağlara
bakıp ağlayan analara
basmalıyız bütün halkı bağrımıza
yoksul sofralarda bölüşürken ekmeğimizi halkımızla
yeni umutlar yeşerteceğiz
yurdumun dört bir yanında
bilirim asalet vardır halkımın kanında