Bizim Köyün Delisi! Şiiri - Ahmet Emer

Bir berber olsam diyordum;
Hayalet köylerimizin birinde,
Tıraş etsem beyleri, mis koksa ellerim hayaliyle.
Tıraş etsem kelleri, pis koksa ellerim.

Bir eşek anırsa uzaktan, hoş geldin dese.
Çakallar dağlarda ulusa.
Köpekler karşılamaya dursa, havlasalar.
Ördekler vah vah dese olup bitene!
Tavuklar gıdaklasa gıt gıt, korkakça!
Horoz kabarsa, tüm heybeti ile ötse.

Sarı sıcak yitirmeye yüz tutsa ferini!
Bir yaprak düşse dalından, benzi sapsarı.
Yuvarlanıp gelse ayaklarımın altına, ezilse.
Yüreğim cız etse birden o acıyla.

Muhtarı var o köyün, ağaya özdeş!
Faşist devletin parmağını gözümüze soktuğu ilk el!
Yanında yöresinde suç ortakları, işbirlikçi azaları.
Astığı astık, kestiği kestik, sanki devlet.
Ulaşamazsın devlete, jandarmaya, muhtar engel.
Kadısı da o dur, celladı da odur gariplerin.

Cennet Ana’ nın oğlu Ismayıl olsan da fark etmez;
Gıl Guyrukların Çöpesiğen Iramazan’ ı olsan da,
Geçersin Feleğin çemberinden, tanınamamacasına!
Sokar parmağını gözüne, kana bulanır her yanın.
Kör olursun, için çakmak çakmak yanarken.
Deli olursun, ne dediğini bilmeyen deli.
İyilik yapsan da boş, nazını çeksen de boş!
İnsan değilsin o köyde, dalga geçilen deli.
Çocukların taşladığı, imamın boynuzladığı!
Bizim köyün delisi de benim, en yakının horladığı!

Bir berber bir berbere bire birader gel beraber
bir berber dükkanı açalım demiş mi bilinmez o köyde? !
Hayalet köylerimizin birinde.

Hayalet olmayan köy mü var deme sakın?
Berber çok tıraş eder beyleri.
Muhtarı da var o köyün.
Faşist devletin parmağını gözümüze soktuğu ilk el!
Ne muhtarlar var,
İşleyen çarpık düzende!