Bizim Köyümüz Karabayır Şiiri - İbrahim ...

Korkuteli Karabayır mı, işte o bizim Köyümüz.
Biz yörüğüz dayanır taaa Oğuz Boyuna Soyumuz.
Kan davası ve kin gütmeyiz, mülayimdir huyumuz.
Olmadı mahalle hayır, köyümüzdür bizim Karabayır.

Baharda yeşildir, sonrasında kararır bayırlarda kekikler
Bundan almış ismini köyümüz rivayet etmişti büyükler
Kekik dipleri sığınaktır, yuva yapar tavşanlar, keklikler
Oldu mu mahalle hayır, köyümüzdür bizim Karabayır.

Köyümüzde ekerler arpa, buğday, yulaf ve nohut
Gölgesi serin mi serin, çoktur derelerimizde söğüt
Yolumuzu aydınlatır, verilen güzel nasihat ve öğüt
Oldu mu Mahalle hayır, o bizim köyümüzdür Karabayır.

Her tarafta kuşburnu, ağacı arsız dikenli bir ilime
Küçük çicekleri güle benzer, batar dikenleri elime
Sükut altın demiş atalarımız, öz konuş, dikkatet diline
Oldu mu mahalle hayır, bizim köyümüzdür Karabayır.

Bayramlarda kimi tatile gider kimi ziyaret eder köyü
Kurbanlar kesilir, eş dost yenilir içilir dağıtılır payı
Giyilir bayramlıklar ziyaret edilir amca teyze hala dayı
Oldu mu Mahalle hayır, o bizim köyümüzdür Karabayır.

Sulama göletimiz oldu, suyu kuru derelerden geldi.
Yapılamadı sulama, zararı yok, göl manzaramız oldu.
Yılların tahta köprüsü ve söğütler suyun altında kaldı.
Oldu mu mahalle hayır, bizim köyümüzdür Karabayır.

Kuraklık devam etti, Kara Pınarın suyu gitti adı kaldı.
Tarlaları, meraları arsa yaptık, hayvancılık yok oldu.
Ranta kurban gittik, para, mülk başımızdan aklı aldı.
Olmadı mahalle hayır, bizim köyümüzdür Karabayır.

Son yıllarda köyde lüks villalar, konaklar çoğaldı.
Köy halkımız geçmiste daha samimi ve doğaldı.
Birlik beraberlik azaldı, herkes bir tarafa dağıldı.
Mahalle mi hayır, bizim köyümüzdür Karabayır.

Geçmişimizi unutarak, özümüzden kopar olduk
Boşluktan birbirimizi çekiştirir gıybet yapar olduk.
Nefsimize yenik düştük, paraya pula tapar olduk.
Mahalle mi? hayır, bizim köyümüzdür Karabayır.
Ağustos 2017
İbrahim Karay