Bizim köyümüz Şiiri - Musa Kalay

Yollarından çamur eksik olmuyor.
Cebi para gören şehre göçüyor,köyde durmuyor.
Yaşam zor böyle yerlerde,
Herkes köy hayatına ayak uyduramıyor.

Hiçbir mahallesin de sokak lambası yok
Adı gibi bahtıda kara bizim köyün.
Bunun şansla kaderle alakası yok
Çile çekmenin ne olduğunu köyde yaşayında görün.

Ne okulu okula benziyor
Ne camisi camiye.
Köylünün elinden ne gelir
Alışmışlar sıkıntıları sineye çekmeye.

Köyde kimse çiftçilik yapmıyor.
Ekmek bile artık ilçeden geliyor.
Bahçende mısırı.buğdayı domuzlar yiyor.
Jandarma köylünün kendi yerinden odun kestirmiyor.

Kışın yarısı elektiriksiz geçiyor,
Otuz santim kar yağsa yolları kapanıyor
Yapacak bir şey yok mu?
Artık köyümüzde yaşanılmıyor.

Hiçbir mahallesin de sokak lambası yok
Adı gibi bahtıda kara bizim köyün.
Bunun şansla kaderle alakası yok
Çile çekmenin ne olduğunu köyde yaşayında görün.

Önce okulu sonra camisi kapanacak.
Gün gelecek köyde kimse kalmayacak.
Çayırda,bayraktar ağzında çakallar uluyacak.
Ormandan açılan köyümüz ormana karışacak.

Gelin dostlar birlik olalım
El ele verip köyümüze sahip çıkalım.
Doyduğumuz yer neresi olursa olsun
Doğduğumuz yeri unutmayalım…