Bizim Köylüler Deli Mevlüt 1) Tabanca

“-marağ işde;
yaddan-yabandan bi-kaş gişi var
Deli Melidin yanında,
haralda Tokmacıklılar
Köselerin hayat da
Çelene yasdadıkları
ağaşlara nişan alıyollar
cevizlerin altından bi ğeçen olsa
Allah mafaza

bunnar çömeliyollar,
bi dizleri yerde
sol ellerinden desdek alıyollar
epeyi bi nişan aldıkdan sonura
“tonk” deye bi ses
çocuklar birbirlerini eziyollar
boş kovan toplamaya
adamların keleşleri
seğidişiyollar nişan aldıkları yere bakmaya
alıp geliyollar ağacı,
keserle yontuyollar
kurşuna ulaşana gadar
“mubarek beş santim girmiş yau”
tarzında hayretlerini dile getiriyorlar
sanırım öylece satın alınmıştı o tabanca,
ondan sonra çok baskın verdi köye
candırma

ama o güne kadar;
deynekten ata binen çocukların
söğüt dalına halı ipi bağlanarak
omuzlarına asılan ve arada bir
“ciuvv” sesiyle sözde sıkılan çifteler
tez zamanda
tahtadan, kiremitten, odundan
arka cep üstünde bele sokulan
sözde tabancalara
yerlerini terkettiler

sokaklarda üçürcümlü,
seksek, kale oynayan kalmadı
tüm yeniyetme köy çocuklarında
varsa-yoksa tükenmez “carcör”ler
takır, takır baretta “dapança”
şirp, seksek, mos, dana unutuldu
artık, kimsenin itibar ettiği yoktu
yaya, süngere, koltuk sapanına
lastik pabuç topuğundan tekerlekli
el arabalarına
kimse binmez oldu, deynek ata