Rahmetli Süleyman Dayı (Süleyman Kör) ilginç şeyler anlatırdı.
Evi köyün alt yanında, Suylan Yolu’nun kenarındaydı.
*
Bir gün evin önünde otururken yoldan ağrı iki kişi geldi. Selam-aleyküm selamdan sonra “hele oturun bi soluklanın” dedim.
- Nerelisiniz, nereden gelip nereye gidiyorsunuz, diye sordum.
- Bu köylüyüz, bu köye geldik, deyince şaka yapıyorlar herhalde diye gülümseyerek yüzlerine baktım.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta