Bizim Köyde 6 Şiiri - Mehmet Şahan

Analar ağşamdan hamır yoğurur,
Mayalanır, şişer eşgili egmek!
Ataşı yakarkan dokuz doğurur,
Gün doğmadan bişer eşgili egmek!

Kim sevmez ki bulgur aşı, bazlama,
Bir başgadır sac gavırma, duzlama!
Gahvaltıda yinir büber közleme,
Hep aklıma düşer eşgili egmek!

Herkeş özler ehladını, elini,
Arıyor tüm gözler ezo gelini!
Yazım dedim bizim köyün dilini,
Yinir üçer, beşer eşgili egmek!

Sufranın altına serilir hasır,
Çebicek yapılır gatmaynan gısır!
Acıya, eşgiye bulunmaz gusur,
Yimeyinci küser eşgili egmek!

Semseği heç sorma, isder etlisi,
İsder zeytinyağlı, çökeliklisi…
Ayranı da bolsa, bereketlisi,
Buram, buram kokar eşgili egmek!

Zamanı yok, hemen yapar fıtır’ı,
Yerli, yaban mutlag sayar hatırı!
Dahre vardır bulamazsa satırı,
Dik durmazsa düşer eşgili egmek!

Mercimekli küfde varsa sırada,
Hatcemincik hemen çıkar kurada!
Dağlı turşu göz gırparsa arada,
Bu duruma şaşar eşgili egmek!

Yeter Şahan hılaf girmesin söze,
Madenin sancısı vurmasın göze!
Yidiğin yarasın, durmasın dize,
Ünü dağdan aşar eşgili egmek!