Bizim Köyde Şiiri - İsmet Bozkurt

Bizim köyler çok değişti
Kimler geldi, kimler geçti
Anlatırım bir, bir şimdi
Yaşadılar bizim köyde

Göde oğlan ev ev gezer
Çok şey bilir, tarih yazar
Yılan Eşe çayı süzer
Yaşadılar bizim köyde

Mustuk çavuş çekiç sallar
Demir döğer suya yollar
Abdulla usta at nallar
Yaşadılar bizim köyde

Kadir onbaşı saç yolar
Çocukların canı yanar
Evlerinde çıra yanar
Yaşadılar bizim köyde

Hamdi çavuş otobüsçü
Kaç otobüs geldi geçti
Kirli Ali ona küstü
Yaşadılar bizim köyde

Muduk emmim çok yavaştı
Kaplumbağayla yarıştı
Kızı güllü gözü şaştı
Yaşadılar bizim köyde

On kuruş tütünü sarar
Hanik bibim bostan sular
Kiriz Hasan iner çıkar
Yaşadılar bizim köyde

Aşık Memmet gönül eyler
Otururda türkü söyler
Sizde duyun bire beyler
Yaşadılar bizim köyde

Çatal Hasan evi uçta
Yukarıda sefil Muşta
Büyük küçük her bir yaşta
Yaşadılar bizim köyde

Hacefendi adı kel’dir
Eli kolu feldir feldir
Neşelidir, tatlı dildir
Yaşadılar bizim köyde

Mamo dayı sığır güder
Çocuklar ardından gider
Fırıtlı’nın dili biber
Yaşadılar bizim köyde

Mizam çoban koyun yayar
Her gün birisini sağar
Ese muhtarlığa aday
Yaşadılar bizim köyde

Ahmedo fazla sinirli
Hasan’ın eli demirli
Çullu’yu yoldan çevirdi
Yaşadılar bizim köyde

Paşam değirmende yatar
Asef bol martava atar
Fatiş karı tandır yakar
Yaşadılar bizim köyde

Salif ağa çalar çırpar
Koyunun yününden kırpar
Gücük Mulla, dili pırtar
Yaşadılar bizim köyde

Hasan baba okur yazar
Kışın gömleğiyle gezer
Kör Şefre kayadan düşer
Yaşadılar bizim köyde

İsik dükkanın da durur
Şaç keserek para alır
Çil gızın aç iti ulur
Yaşadılar bizim köyde

Bozkurt yazdı her birini
Hep severdi birbirini
Göremiyom hiç birini
Hani nerde bizim köyde.