Her görüşte içim sızlar.
Hal kalmamış, bizim köyde.
Ne ördek var,nede kazlar.
Yol kalmamış, bizim köyde.
Tek tek saydım,gördüğümü.
Bağlamışlar kördüğümü.
Desem çile ördüğümü.
Kul kalmamış, bizim köyde.
Ne tadı var,nede tuzu.
Ne oğlak var,nede kuzu.
Çorak buldum ovamızı.
Dul kalmamış ,bizim köyde.
Bülbül gibi, şakıyani.
Yaşlı, genci,okuyanı.
Nerde kilim dokuyanı.
Çul kalmamış, bizim köyde.
Tarla,tapan,harman düven.
Aşlık, bulgur, soku döven.
Boş kalınca, kara kovan.
Bal kalmamış, bizim köyde
Başın alıp, giden gelmez.
Köyünün yolunu bilmez.
Gurbet elde yüzü gülmez.
Gül kalmamış, bizim köyde.
Çiğdem çiçek, vardı kırda.
Düğün dernek,vardı burda..
Ozanım der,kaldık darda.
Pul kalmamış, bizim köyde.
03.05.2011 Erbaa
Duran Bükülmez
Kayıt Tarihi : 7.6.2019 14:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!