Her bahar tavığı gurha yatırır,
Yatağına folluk der Hösünoğlu!
Birgaç satır yazsam köyün ağzıyna,
Hindiye de culluk der Hösünoğlu!
Birez engindedir Ören’e göre,
Şehir dengindedir görene göre!
Yeşil rengindedir yerine göre,
Berekete bolluk der Hösünoğlu!
Govaya gadüs der, irbiğe ırbık,
Danaya öküz der, tırmığa dırmık!
İnada akis der, yongaya kıymık
Kül tablaya küllük der Hösünoğlu!
Asılca ererler yüreğe, öze;
Usulca girerler haneğe, söze!
Yerince sürerler kaş ile göze,
Puduraya allık der Hösünoğlu!
Vahdında ekeller bakcayı, bağı;
Yazın günü su doldurur gabağı!
Gapının önüne goyar tabağı,
Köpeğine yallık der Hösünoğlu!
Keşefe sanallar paslı çakını,
Meşefe yapallar yasdı takını!
Beline bağlallar gocca çıkını,
Yiyeceğe yolluk der Hösünoğlu!
Şahan’ım lafını bilmeden deme,
Boş işler gonuşup gelme gündeme!
İman-ı galp ile bulduğun dem’e,
Yaradan’a kulluk der Hösünoğlu!
Kayıt Tarihi : 13.1.2017 00:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!