Bizim Köy ve Akdağı Civarı

Yozgat beyi çapnoğlu zamanı
Gelmiş geçmiş en büyük hoca
Bilge adam efendi ağa
Eskimeyen dostluklar
Ölmüş bir gözün çukurunda
Bin yıl hatırı sayılırdı
Bir zamanlar dostluklar
Kardeş gibi arkadaş di
Güven vardı huzur vardı
Borç alsan
On yıl sonra aynı paraydı
Hani nerede onlar gibiler
Şimdi,
Bir dostta ben arıyorum
Bir kahvenin kırk yıl hatırı
Olmadığı bir zamanda
Sofraya konan bir parça peynir
Birkaç zeytin bir tas çorba da
Yada acısını yudumladığımız
Bir bardak çayda
Düşmeden tutacak sıcak bir el
Öyle bir dost arıyorum ki
Ne ana ne baba ne bacı ne gardaş
Ne sevgili ne yar olsun
Bir yudum sevinci bine katlayıp
Elemi kederi üzüntüyü paylaşacak
Kendisi küçük yüreği büyük
Kocaman sığınaklı bir kale olsun
İki ayrı bedende istikamet aynı
Özü bir sözü bir tek vücut.
Tek yürek olsun
Köyün bilge adamı efendi ağa
Bir sohbetinde
Dostu şöyle açıklıyordu
Dost anadır babadır bacıdır gardaşdır
Yürüdüğün yolda aldığın nefes gibi
Ciğerini dolduran kar gibi beyaz
Saf sular gibi çoğalan
Sofranda bereket gözünde ışık
Diline dua gibidir diyordu
Ufaktım sekiz on yaşlarında
Dostluk nedir nasıl bir şeymiş
Kardeşinden kıymetli diyordum
Şimdi anladım bilge adam haklı