Bizim Köy Şiiri - Nesimi Keçelioğlu

Meşelidir bizim köyün dağları,
Mantarıyla çalısıyla meşhurdur.
Güve bilmez üzümleri bağları,
Sepetlerde dolusuyla meşhurdur.

At koşarlar kısrakları yedime,
Yanık derler değirmenci Nedim'e,
En dillisi bizim kara Fadime,
Çenesiyle gülüşüyle meşhurdur.

Onlar yapar leblebinin hasını,
Hiç bilmezler dostun dosta küsünü,
Çoğu çeker gurbetliğin yasını,
Yün çoraplar, el işiyle meşhurdur.

Yazın kışın dereleri çağıldar,
Kekik kokar rüzgârları uğuldar,
Yamaçların diklerinden inmez kar,
İri yağan dolusuyla meşhurdur.

Bizim köy'ün ünü dilde dolaşır,
Zemheride koyun kuzu meleşir,
Kasaba'dan şehirlere ulaşır,
Mustafa'sı, Ali'siyle meşhurdur.

Bizim köy'ün en güzeli Nurdane,
Kime sorsan derler ona bir tane,
Şirincedir sayıversen kırk hane,
Kırkı bütün oluşuyla meşhurdur.

Başaklarda buğdayın en sarısı,
Herke döner ekilince yarısı,
Bahçelerde kovan, kovan arısı,
Boğma rakı, büyüsüyle meşhurdur.

Birbirine yakın durur damları,
İç içedri ağılları KÖM'leri,
Ne hoştur o muhabbeti demleri,
Der Nesimi er usuyla meşhurdur.