Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Ne güzel ... Her şiiriniz *Küçürek bir hikaye... Yaşamın tam da içinden.
Bu şiiri okurken Nazım geldi aklıma: "...Anamız, avradımız, yârimiz. Ve sanki hiç yaşamamış gibi ölen. Ve soframızdaki yeri öküzümüzden sonra gelen kadınlarımız" deyiveren...
"Bir türküsü özgürdür o da eğlentidir düzene" _____Oysa her türkü bir acının hikayesidir. Hem de yaşanmış...Ama çoğunda tutar, bir de oynarız..
Emeğinize sağlık. Kaleminiz hep yazsın.
Eskide çok eskide kaldı köylü yurdun efendisi sözü şimdilerde en çilekeşi oldular maalesef
Kutlarım Erinç bey
.
.
Şiiirlerinizin özgün bir dili ve anlatısı var. Betimlemeleriniz ile gözümde canlandı o köy, insanları ve yaşantıları...
Emeğinize, yüreğinize sağlık Erinç Bey.
Sağlıkla kalın, selam ve saygılar.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta