Bizim Köy Şiiri - Salih Altıntop

Bizim köyün kışı sert geçer
Dağlarında demirölçe, keven biter
Kevenler kesilir, yapılır şelekler
Yüklenir üzerine sürülür eşekler.

İhtiyar anam her gün tandır hazırlar,
Keven, demirölçe ile tezeği yakar,
Çıkan dumanın isi bu tavandaki ağaçları siyaha boyar
Pişen yemek ile ekmek kokusu mahalleyi sarar.

Bizim köyün kışı sert geçer
Yanan tandır içinde çömlekle yemekler pişer
Tandırın üzerine taş kapak kapatılır
Akşam yemeği hazır sofralar kurulur, kaşıklar atılır.

Bizim köyün kışı sert geçer
Elektrik yok, yakılır çıralar, fenerler
Uzun gecede söylenir masal ile hikâyeler
İşte kışımız, böyle gelir, böyle geçer

Bizim köy kışının akşamı erken olur,
Güneş bazen küser, bazen barışır gider
Geceler uzun, herkes misafir olur, misafir gider
Kışımızın güzelliği ayrı olur oda biter gider

Bizim köyün kışı sert geçer,
Dağlarında sulak yerlerde ısırgan otu biter,
Ahırda keçi ile koyunlar meler
Sahibini gören şöyle bir toplanır öküz ile eşekler

Kışın güneşli havalarda, damlarda felfeli yapılır
Herkes çeşit çeşit yiyecek getirir, sofralar kurulur,
Canlar ne ister, ondan alınır tadına bakılır
Bünyan’ın kışı işte böyle gelir böyle geçer.

Kışın sona erdiği Mart ayında dişli kara gidilir,
Dağ yamaçlarından kovalarla kar getirilir,
Altıntop sever kara pekmez katılır iştahla yenir,
Bizim köyün kışı sert olur, güzelliği ayrı olur.

12.01.2005