Bizim Köy Şiiri - Ahmet Ergin

Bizim köyü anlatmaya dil yetmez
Çayır bizde çimen bizde gül bizde
Büyük küçük birbirini incitmez
Boyun büküp Allah diyen kul bizde

Koyun kuzusuyla gezer beslenir
Haramiye turna iner üslenir
Dağlar taşlar elvan elvan süslenir
Alabalık dereleri bol bizde

Erzurumla tam ispirin arası
Cennetin gölgesi zeyrek burasi
Burda sönmez aşıkların çırası
Kırklar kabristanı gizli yol bizde

Bin bir türlü çiçek bizim orda var
Hangi rengi arar isen burda var
Şerefli kış adam boyu karda var
Yayık yağı süzme yoğurt bal bizde

Kırk göze var soğuk suların başı
Altınla değişmem ordaki taşı
Gönlüme düştükçe akar gözyaşı
Güveç bizde tandır bizde şal bizde

Kadınına kalkan eller kırılır
Bizde seven sevdiğine verilir
Kara kaş kara göz gören vurulur
Gıybete kapalı diller lal bizde

Toprağın altında kaldı atalar
Onların feyzinden olmaz hatalar
Rahat rahat huzur ile yatalar
Güzel ahlak ile cümle hal bizde

Ey Ahmedi yazmak ile biter mi?
Sılayı görmeye ömrün yeter mi?
Gurbet cennet olsa yurdu tutar mı?
Seher vakti hayat veren yel bizde

----

Gönül dostlarından gelen güzel şiirler

Çok şükür Mevlâya kavuştum amma
Köyüm sana doyamadım bir türlü
Bir daha geriye dönmez bu sanma
Köyüm sana doyamadım bir türlü

Bin bir çiçek açmış düzde bayırda
Leylek yuva kurmuş sulu çayırda
Kuzular meleyip oynaşır kırda
Köyüm sana doyamadım bir türlü

Arından kızarmış sevdasında gül
Yarası derinde üzerinde kül.
Dağların başına inmiş siyah tül
Köyüm sana doyamadım bir türlü

Çıktım yücelere nazar eyledim
Çoban oldum kırda koyun heyledim
Dağlara taşlara türkü söyledim
Köyüm sana doyamadım bir türlü

Babamla dertleştim göze başında
Anamı seyrettim akan yaşında
Oturdum öylece “öyek” taşında
Köyüm sana doyamadım bir türlü.

Gittim kabristana maziye daldım
Anamın atamın gönlünü aldım
Açtım ellerimi fatiha saldım
Köyüm sana doyamadım bir türlü.

Ahlatların körpe henüz olmamış
Başakların taze daha dolmamış
Eskilerden hiç kimseler kalmamış
Köyüm sana doyamadım bir türlü

Sayılı günlerdi tükendi gitti
Çok kısa sürdü vah! .. Hemence bitti
Felek bizi yine gurbete itti
Köyüm sana doyamadım bir türlü.

Zaman geldi çattı ayrılmam gerek
Alışmıyor sensizliğe bu yürek
İşte gidiyorum eyvah ederek
Köyüm sana doyamadım bir türlü.

Dursun Elmas