Bizim Kadınlar Şiiri - Nurhan Özgel

1. Kadın

Madımak yemeğini severdi
Hamur kesmesini yeğin yerdi
Sivas’tan gelip Gülsuyu’na yerleşti
Beli bükük ince bir kadındır şimdi

Kocası bir fabrikaya bekçi girdi
Çok konuşurdu Yılmaz Güney’le bile tanıştım derdi
Akşamları dört beş kadeh içerdi
Her zaman evde kavga ederdi

2. Kadın

Çok esmerdi kocasını severdi
O sevmezdi onu ela gözlü bir kadın getirdi
Verem oldu yattı sanatoryumda bir yıl
Kurşun döktü, ölü yıkadı küçük bir gecekondu aldı
Hasta oldu eşi onun eline kaldı

3. Kadın

Pazartesi rejime başlar salı günü bozardı
Hep küçük beden alır asla zayıflayamazdı
Alırdı markalı kıyafetler ve makyaj malzemeleri
Yaşamı sadece işi ve kendisiydi

4. Kadın

Hep en güzel olmak isterdi
Bir an önce bir çocuk yapmaktı derdi
Ama kocası paralı olsun isterdi
En sonunda buldu birisini evlendi

5. Kadın

Kaba sabaydı erkek Fatma derlerdi
Esmerdi kendini beğenmezdi
Gözleri yeşil olsun isterdi
Memur oldu postanede kibar yaptı kendini

6. Kadın

Güzeldi asiydi iyiydi hoştu
Aşık oldu bir çocuğa kaçtı
Modern kız başını da kapattı
Şimdi mutsuz imiş öyle dediler

7. Kadın

Ondört yaşında babası verdi birisine
Oysa okumak istemişti delicesine
Onsekizine geldiğinde üç cocuk vardı
Tutulmuştu artık sinir illetine

8. Kadın

Fabrikada çalışırken aşık oldum sandı
Onbeşinde bir gence kapıldı
Evlendiler sık sık dayak yedi
Yirmi yıldan sonra boşandı

9. Kadın

Kayseri’den İstanbul’a göçtüler
Yirmi yedisinde evde kaldım sandı
Görücü usulüyle evlendi
Kumarbaz çıkmış adam eve kapandı

10. Kadın

Aşık olmuş telefonda sesine
Bursa’dan getirdi ailesine
Mezhep farkı sorun olmuş sürmemiş
Ayrıldılar üzülerek birbirlerine

İşte bunlar
Gülsuyu'nda gülsuyuyla yıkanmamış insan manzaraları
Üstelik yorumsuz

* Gülsuyu İstanbul'da bir gecekondu bölgesidir, göç kabul eder, göç vermez.