Bizim İller Şiiri - Ömer Arslan

Bizim burada motorlu taşıtlar yok
Onun için gelemem ben çağıma
Yol yordam da bilmez kağnılarımız
Sizi sevgiyle şefkatle büyütmüş
Bizi hep azarla analarımız
Bizim illerde ilaç merhem yok
Bu yüzden azdı hep yaralarımız
Sizin bayramınız baharda yazda
Bizimkilerse tarlalarımızda
Bizim illerde dil,ağız pek konuşmaz
Göz ve yürek konuşur
Gel gir içimize korkma
Çizgili yüzümüzde,nasırlı ellerimizden
Gönümüz temizdir bildiğin en temizden
Şehre giden bir anlatmıştı;
Motorlu taşıtları,yüksek binaları,bakımlı kadınları
Paranın dostluğa tercihin
İlk kez görmüş oda
İnsanların ellerlinden çok kafalarının,
Kafalarından çok daktilo’lu televizyonların çalıştığını
İlk orda görmüş;
Çiçekleri saksıda,ağaçları vitrinde
İnsanların ucuzluğunu
Ve eşyaların pahalılığını
İlk orda görmüş
Yüksek binaların ışıkları
Ateş böceklerini hatırlatmış ona
Irgatlık yaptığı günleri
Bir lokma ekmek için
Görmek istemediklerini ilk orda görmüş
Onun için gelemem ben
Görmek istemediklerimi görmeye