Her gün ambara dalardı
Ne var ne yok hep çalardı
Sonunda dersini aldı
Belli ki hayli üzülmüş
Bizim horoz pek süzülmüş
Bir zamanlar heybetliydi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Helikopter tutuyordu
Başkasını ütüyordu
Hep vakitsiz ötüyordu
Boş boğazdı borazandı
Çalar çalar cebi dolmaz
Bu dünya zalime kalmaz
Elbette binası olmaz
Malı haramdan kazandı
Görenler bir şey zannetmiş
Çalmış, çırpmış ya gasbetmiş
Hakikatte bir lanetmiş
Satekardı kalpazandı
İçmiş, şişmiş, ne kalleşmiş
Ötmüş ötmüş, çukur eşmiş
Kendi çöplüğüne düşmüş
Pislik içinde UZAN'mış
Deyesim geldi Tebrikler
Mikdat Bal
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta