Her gün ambara dalardı
Ne var ne yok hep çalardı
Sonunda dersini aldı
Belli ki hayli üzülmüş
Bizim horoz pek süzülmüş
Bir zamanlar heybetliydi
Hem kemikli hem etliydi
Ne gamlıydı ne dertliydi
Belli ki hayli üzülmüş
Bizim horoz pek süzülmüş
Astarsız bir yüzü vardı
Hiç doymayan gözü vardı
Elinde çok kozu vardı
Belli ki hayli üzülmüş
Bizim horoz pek süzülmüş
Vurgunu büyük vurmuştu
Sayısız servet kurmuştu
Hep zevk-i sefa sürmüştü
Belli ki hayli üzülmüş
Bizim horoz pek süzülmüş
Giysileri ipekliydi
Kapıları köpekliydi
Kalın ense göbekliydi
Belli ki hayli üzülmüş
Bizim horoz pek süzülmüş
Her mecliste anılırdı
Zekası var sanılırdı
Oysa herkes yanılırdı
Belli ki hayli üzülmüş
Bizim horoz pek süzülmüş
Bindiği dalı kestiler
Yediği balı kestiler
Gittiği yolu kestiler
Belli ki hayli üzülmüş
Bizim horoz pek süzülmüş
Hiç kimse takmıyor artık
Yüzüne bakmıyor artık
Kümesten çıkmıyor artık
Belli ki hayli üzülmüş
Bizim horoz pek süzülmüş
Kayıt Tarihi : 24.8.2005 12:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kitap: Geceleri Yakıyorum
Başkasını ütüyordu
Hep vakitsiz ötüyordu
Boş boğazdı borazandı
Çalar çalar cebi dolmaz
Bu dünya zalime kalmaz
Elbette binası olmaz
Malı haramdan kazandı
Görenler bir şey zannetmiş
Çalmış, çırpmış ya gasbetmiş
Hakikatte bir lanetmiş
Satekardı kalpazandı
İçmiş, şişmiş, ne kalleşmiş
Ötmüş ötmüş, çukur eşmiş
Kendi çöplüğüne düşmüş
Pislik içinde UZAN'mış
Deyesim geldi Tebrikler
Mikdat Bal
TÜM YORUMLAR (1)