Suratı asıktır hiç yüzü gülmez
Çıkarı yok ise bir selam vermez
Kendini beğenir eli beğenmez
Biraz kibirlidir bizim hokkabaz
Serveti gidince hemen sızlanır
Başkasında varsa onu kıskanır
Emanetçi, lakin bilmez aldanır
Biraz şaşkolozdur bizim hokkabaz
Sadaka diyene çıkarıp vermez
Gözünde perde var gerçeği görmez
Sıkıntım var desen onu gidermez
Biraz cimricedir bizim hokkabaz
Zengin olmayanı ciddiye almaz
İlan versen onun gibi bulunmaz
Bilmiyor ki dünya kimseye kalmaz
Biraz cahilcedir bizim hokkabaz
Sevinir bulunca zengin müşteri
Hemen buyur eder alır içeri
Vatandaş çekinip durunca geri
Yerde paspas olur bizim hokkabaz
Kayıt Tarihi : 6.9.2008 09:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri neden yazdım, kime yazdım? Çevremizde öyle insanlar var ki, maddenin kulu olmuş, ona tapıyor. Onu elde edebilmek için her şekle ve renge giriyor. Şimdi bir saptama yapalım. Bir insan gün boyunca neyin ve kimin ismini herşeyden fazla anıyorsa, o onun bir bakıma ilahıdır. Diyelim ki gün boyunca, 20 kez Allah diyor, 100 kez de başka bir varlığın ismini anıyorsa, ilahının kim olduğuna siz karar verin. Şiirdeki serzenişlerin nedenini anlamakta güçlük çeken bir kimse, şiirin esprisini de anlayamaz. Arif olan anlar.
Kutlarım güzel çalışmaydı.
TÜM YORUMLAR (18)