Bizim Hırsızlığımız Böyleydi

Okulun bitmesini,
karnelerin dağıtılmasını iple çekerdik.
Ertesi günü erkenden kalkar
inekleri danaları önümüze katar
gütmeye giderdik.
Daha çok kızılırmak kenarlarıydı gittiğimiz yerler
ot bol olurdu oralarda, hayvanlar iyice doyardı
bunu pek düşünen yoktu gerçi de
hava ısınınca öğleye doğru soyunur
hem de anadan üryan dalardık suya
saatlerce yüzerdik.
Biz daha yüzmeyi 6-7 yaşlarındayken öğrenirdik.
Ne cesaetti
Kızıl ırmak gibi namlı bir nehrin karşı kenarına İneklerin kuyruklarından tutarak
geçerdik.

Karnımız acıkırdı o sıra
analarımız ne koyduysa azıklarımıza
birlikte paylaşır yerdik.
Derin olmayan yerlerde taşların arasından ellerimizle balık tutardık
Eğlenceydi bizim için çobanlık adeta bir şenlik
Sonra molla Ali dedenin kirazları gelirdi aklımıza
çok meşhurdu onun kirazları o sıra
Ebelerimizin dokuduğu çantaları alır, kiraz yolmaya
hırsızlığa giderdik.
Topal Alinin orada olmasını hiç istemezdik
Kiraz yolamıyacağımızdan değil
onun "gelin köp oğlu köpekler
o dalda iyileri kalmadı aha şu dala çıkın" demesini
hiç istemezdik.
Ağız tadıyla hırsızlık edemezdik de ondan
İsterdik ki meyvesini çaldıklarımız bize bağırsın çağırsın
kovalasın.
Sonra alacalar düşerdi üzümlere
Hamza dayımın bağında eryeten üzümleri vardı.
Akşamdan yarın üzüm yemeye gideceğiz diye kararlaştırır
ertesi gün dayımın bağının yanına sürerdik malları
Küçüçük bir bağ evi vardı taştan
İri yarı nur yüzlü bembeyaz sakallarıyla
bir dervişi andırırdı dayım
Gençliğinde köyün en yiğit en çalışkan insanıymış
Bağa girer alaca (olgunlaşmaya başlamış Üzüm)
aramaya başlardık omca omca
Çok sürmez dayımın sesi duyulurdu bağın sınırından
"Metiin aha şorda var yeğenim burda var "diye alacaların olduğu
omcaları gösterirdi Rahmetli.
Yine ağız tadıyla,
tam anlamıyla hırsızlık yapamazdık.
Bizim hırsızlığımız böyleydi işte
hırsızlığı biz böyle öğrendik.
Buna da hırsızlık denirse.

Metin Gürbüz