Bizim Hikayemiz Şiiri - Dinmez Er

Unutmuş olamazsın,
O günü hatırla,
İlk dakikaları, saatlerini,
Ruhun titremiş,
İçinde bir yerler cız etmişti
Güzellik görecelidir.
Gözlere cümbüş, akla zarar,
O ne bakışlardı öyle!
Ateş basmıştı her yanını,
Ben öldüm, hurilerin en güzeli,
Karşılıyor galiba beni dedim,
Derken kendi kendime, güldü,
Gülmek bu kadar mı yakışırdı,
Tanrım bir dünyalı faniye,
Ani bir korku düştü içime,
Ve beni sevebilir miydi mesela?

Ve sevdik bir birimizi,
Şöyle böyle değil.
Bu nasıl sevmek?
Komik robotik adımlarla,
Yaklaştık birbirimize,
Yüz yüze, göz göze el ele idik,
Sarıldık, koklaştık, gülüştük,
Gözyaşları döküldü inci, inci,
Kadehlerde içtik mutlulukla sevinci,
Sevişen çılgın âşıklardık,
Böyle mi mutlu olunuyordu,
Başka mutluluklar da var mıydı?
Acısıyla, tatlısıyla yaşanacaktı!

Hayat renklerle dolu, yaşamak güzel,
Gezmek, dünyayı görmek, yemek,
İçmek, lezzet duraklarında,
Müzik, dans, eğlence, kahkahalar,
Ferah evler, temiz odalar, çiçekler,
Aşk dolu geceler, sıcak sabahlar,
Albümler, duvarlar dolusu fotoğraflar,
Mutluluk ve gurur tabloları…
Dünya güzel, hayat yaşamaya değerdi!
Akla gelmeyen bir şey vardı,
Hep böyle mi giderdi?

Alıp başını gidiverdi habersiz.
Sebepsiz elveda bile demeden,
Nu kadar çok sever sevişirken,
Neden çekip giderler acaba?
Sevgilerimizi mi abarttık,
Yeterince sevemedik mi yoksa
Eksiklerimiz neler, fazlalıklar neydi?
Ben bulamadım, giden sırrına erdi mi?
O gitti bir şekilde yaşamaya devam edecek,
Ne aradığını, ne bulduğunu bilmeden,
Bense kalakaldım olduğum yerde,
Bir adım atamazsın, o olmadan,
Ne yaparım, nasıl yaparım diyorsun,
Ben seni, sen beni kandırdık mı yani,
Bak sen şu işe çık çıkabilirsen içinden,
Anlayacağınız,
Ne öyle saf, ne de o kadar temiz,
İşte bizim hikayemiz!..

Dinmez ER / Şiirleri / Çeşme / 2021. 10. 27 /