Bizim Hikayemiz Şiiri - Osman Bulut

Bizler de çocuktuk vaktin birinde
Bir karış boyumuz, enimiz vardı.
Tanımayan yoktu o köy yerinde
Kendi çapımızda ünümüz vardı.

Ne internet, ne telefon, ne tablet
Sarmamıştı dört bir yanı bu illet
Birbirine gider gelirdi millet.
Muhabbetle dolu günümüz vardı.

Zeytin denesine durmazdık serin
Bekmezimiz vardı; şirin mi şirin.
Şimdikiler gibi değildik narin
Vallahi çok gayım canımız vardı.

Daha lezzetliydi; ayran, aş o gün
Arayıp durmazdık organik ürün
Yufka ekmek yerdik günde üç öğün
Kendinden kepekli unumuz vardı.

Meşhur eden yemeğiydi o ili,
Farklı tarzı vardı farklı stili.
Hele de pirpirim aşı, eşgili
Balcanlı, loğlazlı menümüz vardı.

Süllüm derim, loğdan derim loğ derim
Anlamaz zamane yemin ederim.
Tavuk için bak markete giderim,
Culluk,cücük dolu pinimiz vardı.

Bize masal anlatırdı abamız
Kahraman olmaktı cümle çabamız.
Oysa elde; ne sihirli lambamız,
Ne de emrimizde cinimiz vardı.

Eşya vardı- yoktu etmezdik tasa,
Bütün bir köy bu haldeydi hülasa.
Ne sandalye arar idik, ne masa,
Kalburumuz, bakır sinimiz vardı.

Bizdik bahçelerin öz misafiri,
Bilirdik en tatlı dutu, inciri.
Çözemezdi çocuk olmayan biri,
Hayli zor dersimiz, konumuz vardı.

Yara aldık; kafadan da koldan da,
Devam dedik hiç dönmedik yoldan da
Damdan da düştük, o günler daldan da
Damarda akacak kanımız vardı.

Mermer taşı döver ederdik gülle,
Araba yapardık dikenli telle.
Oyuncağı satın almazdık öyle
Epeyce ustalık yanımız vardı.

Eski Gastel idi köyün kevseri
Suya kandırırdı koca Haser’i.
Yıkıp yok etmişler o dev eseri
Orada sayısız anımız vardı.

O zaman de üç beş sorun çıkardı,
Çocuk bağrımızı biri yakardı.
Mendeburlar en çok gözden sokardı,
Arılara karşı kinimiz vardı.

Yediden yetmişe baya bayana,
Saygım bol bizleri kardeş sayana.
Gönlümüz zengindi sevgiden yana
Sanma hamamımız, hanımız vardı.

Ne sakal çıkmıştı, ne tek tel bıyık
Pambık harallardık elde ip gıyyık.
Yaşımızdan boyumuzdan çok büyük
Şöhretimiz vardı, şanımız vardı.

Kimimiz haylazdık kimimiz sakin,
Farklı dallarıydık kocaman kökün.
Osman der, hepimiz çocuktuk lakin
Binlerce değişik tonumuz vardı.