Bizim Hikayemiz Şiiri - Mustafa Karaahme ...

Sen anladın mı nasıl bir şey bu?
Ben seni sevdim
Sen de beni
Ben anlamadım, bir ad da koyamadım
Peki ya sen?
Bizimkisi adını koyamadığımız yürek sancısı
Ondan işte.
Adı üstünde hikâye…

Kim bilir adını belki de hiç bilmeyeceğiz
Ya da söylemek isteyip de söyleyemeyeceğiz hiçbir zaman
Dillerimiz lal olacak
Kelimelerimiz dilimizin ucunda intihar edecekler
Yutkunurken düğümlenecek boğazımızda…

Yüreğinin etrafı hep dikenli tellerle çevrili olacak
Ne kadar sevsen de beni
Kimseleri kırmamak adına
Geçmeme izin vermeyeceksin çitten.
Sessiz çığlıkların dikenli telleri aşamayacak
İçinde kalacak sevgiye dair ne varsa.
Avaz avaz haykırışlarımı da duymayacaksın takılacak
Kırpılmamış koyun misali tellere…

Aşılmaz uçurumlar var belki aramızda
Korkacaksın geçmek için köprü kurmaktan
Ağır gelecek imkânsızlıkların yükü
Belimizi bükecek
Titreyen dizlerimizle
Çaresiz kalıp yar’ları geçemeyeceğiz.
Aşağı düşmekten
Düşüp paramparça olup ölmekten
Ölüp arkada kalanları üzmekten korkacağız…

Öyle ya çıkmazlardayız
Alışkınız ikimizde aslında
Yüreklerimizi kanatmaya canımızı acıtmaya
Başkaları için fedakârlık yapmaya.
Bırak öylece kalsın kalplerimiz acısın
Nasıl olsa imkânsız bizim sevdamız.

Ben hüzünlerin sen acıların çocukları olmuşuz
Biz eski türk filmlerinin zengin kızı fakir oğlanı
Ya da zengin oğlan fakir kız!
İşte bu kadar zıt kutuplarda ellerimizin birleşmesi
El ele tutuştuğumuz an çarpılacağız…

İşte bizim yitik hikâyemiz
İlk sayfası okunmadan sonu bilinen masal
Dağ dağa kavuşmaz ama insan insana kavuşur masalı
Aramızda dağlar, aramızda yollar hikâyesi
İşte öyle bir şey bizim hikâyemiz
Yüreklerimizde var olan
Sözlüklerde adı olmayan...

Mustafa KARAAHMETOĞLU
07.09.2014