Bizim Hikayemiz Şiiri - Yıldırım Doğmuş

BİZİM HİKAYEMİZ
O güzel günleri seninle yaşadık
Aynı okullarda beraber çalıştık
Arkamızdan koşturanlar mı vardı
Alel acele çoluk çocuğa karıştık

İşte ne olduysa oldu ondan sonra
Çalıştık çabaladık koştura koştura
Çocuklar için ayırdık mı yatakları
Sonra pay ettik bir birer odaları

Ne çabukta geçip gitti bu zaman
Çocuklar büyüdü oldular kocaman
İlk orta lise derken üniversite
Ne yaparızın korkusu düştü bizede

Saça başa aklar düştü birden
Kendimiz için yaşayamaz olduk
Meslek verdik yuvalarını kurduk
Rahatlarız diye avunduk durduk

Oh dedik biter artık dertler
Nere de olduk mu daha beter
Birini bura da bırakıp gittik
Diğerinin yanına da göç ettik

Çoktan emekli olmuştuk ikimiz
Böylece rahat etmekti fikrimiz
Ahdımız vardı dışarda yiyecektik
Turist gibi illeri de gezecektik

Çocuktular ama ana baba oldular
Bizim için onlar hala çocuktular
Biz onlar için koşturup dururken
Şimdi de oturdu kucağa torunlar

Yazlık kışlık derken birde araba
Genişledi sülale her taraf akraba
Önceden tek düşencemizdi çocuklar
Bunlara da eklendi şimdi torunlar

Torunlara pay eder olduk aylığımızı
İhmal ettik bunca yıl sağlığımızı
Hastahaneler uğrak yerlerimiz oldu
Yinede kazanamadık eski sağlığımızı

İl il dolaşırken onların peşinde
Başardık herkes işin de gücün de
Ben yapmam böyle diyen çok oluyor
Yapamam diyen rüzğar gibi koşuyor

Herkesin kendine özgü hikayesi var
Akan sular durur mevzu ise çocuklar
Bizim hikayemiz bu kitaplara sığmaz
İfadenin kısası iyidir kimseyi sıkmaz

İkimiz beraber torun büyütüyoruz
Pabucumuz dama atıldı biliyoruz
Onlarsız da tat alıp gülemiyoruz
Torun toslak yuvarlanıp gidiyoruz
25/10/2017/YILDIRIM DOĞMUŞ...