Ilık bir hazan zamanı..
Ekimin sonları idi..
İç cebimde tek bir gül..
Kendimi sunmuştum sana..
Kentsizliğimi kentinle doldurdum
Yüksek bir tepede kentini seyre dalarken
Hüzünlü halim,mahsun utançganlığımla yanında dururken..
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta