Bizim Hanım. Şiiri - Kadir Kaya

Okutmadılar diye içinde ukte kaldı,
Düşünüp bir an eskilere daldı,
Çocukları olunca içini sıcaklık sardı,
Geçmişe, yıllara meydan okur o.

Evlatları için yemek yapsa,
Yeşilliği bol salata varsa,
Sofrada torunlar sıraya dursa,
Yemeden, içmeden doyar o.

Yemek onun en başarılı alanı,
Görmedim yemeğinden arta kalanı,
Gezdim, bulamadım ondan usta olanı,
Yoktan yemek yapar, çıkarır o.

Her zaman tertiplidir bir bilsen,
İstersen ona habersiz gelsen,
Yalnız ona beş dakika versen,
Şipşak ikramı çıkarır o.

Giyim, kuşam üzerne tam uzman,
Örgüsünü görsen,dersinki aman aman,
Mağaza gezerken yetmezki zaman,
İpliği iğneye bakmadan takar o.

Dip köşe yapılıp, odalar havalanacak,
Perdeler matlaşmış hemen yıkanacak,
Su harcamada rekorlar kırılacak,
Biraz temizlik hastasıdır o.

Onunla istediği yere varsan,
Sevdiği arkadaşları bir bulsan
Kızdırmak için damarına bassan,
Torun bakarken ehliyet alır o.

Derde tasaya yıllarca sabır,
Kadirim onuda alacak kabir,
Onda göremezsin arama kibir,
Eşi bulunmaz gönül dostudur o.