Bizim Hacı Şiiri - Fatma Naz

Hacı bildiğimizin, Haçı koynundan çıktı.
Kâbe’yi tavaf etti, geldi camiler yıktı.
HAK deyince akan su bile akmaz dururken,
Bizim Hacı harama pek bir meyilli çıktı.

Hırsları ağır bastı, dünyalık ziynetlere,
Düşürdü nefsi onu, her türlü zilletlere,
Nasihatler verirken, bin türlü milletlere,
Bizim hacı yalana türlü kılıflar döktü

Üç avradım olmazsa, gülmeyeceğim diyor
Dünya tapulu malım ölmeyeceğim diyor
Ne bulursa topyekûn, helalmiş gibi yiyor.
Bizim hacı talanı tuttu cebine soktu

Her gece uyuyunca cennete varıyormuş
Tanış biliş herkese, sipariş veriyormuş.
Evdeki eski artık, yeni gelsin diyormuş.
Bizim hacı bayana sırma küpeler taktı

Birde hiddetlenince, görmüyor hiç bendini.
Edebini unutup düşürüyor kendini.
Sanır ki âlem benim, görmez olur engini.
Bizim hacı âlemin ma’na kökünü söktü

Boşa konuşup durma, bu hacı fotokopi
Gerçek gibi göründü riyakâr çıktı tipi
Bin öğüt verseler de, bilmem alır mı çapı
Bizim hacı mazlumca tuttu işaret çaktı