Bir kez suratın asarsan, yanlış yaptığını anlarsın,
Kaç gönül yıktıysan, bir o kadar da ahmaksın...
Sakın bana kara çalma, ben beyazlardan beyazım,
Ya bir leke gelirse işte o zaman kararırım...
Sorgulama namazımı, yeter ki yapıver ibadetini,
Verir Yüce Yaradan mümin kula ol her şeyi...
Bu dizelerde saklıdır bazen de gönüllerde,
Çok konuşan insana, bakmazlar iyi gözle..
Yunus değilim ben, kırk yıl odun taşıyamadım,
Bir ağaç dalında yapraktım, solmadan sarardım.
Sen yine gelsen bana, belki güzeldir bu sözler,
Yine de ağzımı kaparım ve görmesin gözler...
Kuş sesleri şakısın, avuçlarım nasır tutsun,
El açıp yalvarayım ve duam kabul olsun...
Ol der Yaradan olur hemen her güzel iş,
Bazı insan imam olur bazısı da keşiş.
Bazen camide, bazen havrada, kah kilisede,
Bütün kuşlar söylüyor ismini yine bir zikirle...
Bizim görevimiz kulluktur, yoktur başka amaç,
İmanı eksik olanın mutlaka kalbidir aç.
Bir gün gideceğiz aynı yere toplanacağız mahşerde,
Kimimiz cennete girecek kimimiz de cehenneme..
İçin kararmasın ey et ve kemik yığını insan,
Yaşarken ve ölürken daima Allah'ı an...
Ben Emrah'ım dedim ki günahım çoktur,
Söylediklerim gerçektir, yalanım yoktur.
Kayıt Tarihi : 15.11.2008 21:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!