Kimler gelmiş, kimler geçmiş şu garip köyümden?
Zabit emmi vardı, köççe İbrahim nerede?
Topalın ali, gallanın oğlu yusuf, tahır,
Genç giden o ismail, ekiz osman, kuş bekir.
Köççe osman, zöhmeri, hele de garayavru?
Şah ismail, Yağap, veli hoca ve yonuz’u,
Yukarda Körhasan, ta tepede evde avar?
Hacahmet ev yapardı, gödek güderdi davar.
Cezalı, mustafa çavuş, cezalının yaşa,
Çamur ali, deli hasan, çilağa, amuca.
Ferzikâ, apdullakâ, goca hacı, tebdili,
Kelhasan, ibramağ, koçhasan ve kocammed’i.
Ne acı o genç yaştaki ilk öğretmen doğan,
Karamustafa, oğlu Cüme, genç giden orhan,
Hamidin Ziya, zehirlendi köranın osman
Davudun turhal ve bir kazada ölen irfan.
Cuvanali, körağa, Osmançavuş, encemi
Halilaga, Alimbaşı, halilagnınmemet,
Sağıryaşa, Hamit gitti, enceminin hasan.
Unuttuğum vardır, bunlar hatırımda kalan.
Allah rahmet eylesin, bunları ben hep gördüm,
Bizim köylüydü hepsi, çocukluktan bildiğim.
Sayamadım hepsini, saymadım bakın daha,
Hanımlar ve çocuklar, göçmüşleri toprağa.
İşte dostlarım işte, bizim köyün hali bu,
Nerde onlar, emmi dayı? Onlara ne oldu?
Gideni saydım, aşağı mahleden koyaga,
İbretlik çok şey var, başlasak hazırlanmaya.
Bize sıra gelecek, gireceğiz toprağa.
Ramazan ATEŞ/Enschede/04.11.1999
Ramazan AteşKayıt Tarihi : 6.1.2009 23:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Benim köyüm: Nevşehir ili, Gülşehir ilçesi, Yeşilliköyü. Doğup büyüdüğüm, insanlığı, hayatı, çalışmayı, zorluklarla savaşmayı, yardımlaşmayı, dayanışmayı dahası bizi biz yapan değerleri ilk öğrendiğim yer, vatanım, memleketim. köyüm. Ben aklım erdiği günden bu günlere bildiğim tanıdığım aklıma gelen ama ahirete intikal eden köyün büyükleri ve gençlerini hem hatırlamak, hem yad etmek hemde belki siz okuyucular tarafından ruhlarına bir fatiha hediye edilir düşüncesiyle kaleme aldım. Allah hepsinin günahlarını af, mekanlarını cennet, ruhlarını şad eylesin. (amin)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!