Bizim gibi Şiiri - Erdem Bağcı

hiç düşünememiştim o gün....
cennete açılan pencerenin....
bir gün cehenneme de açılacağını....
gördüğüm yıldızların ayın....
parçalanıp saçılacağını....

görsem de zaten hayra yormazdım....
sarhoştum o an belki de....
mutluluk sarhoşu...
zamanla ruhumda ince ve derin....
kalbime kadar giden....
bir hançerin sokulacağını...
elinde oyuncak olup kaderin....
yuttuklarımın dokunacağını....
bilemezdim tabi....

düzelir dedim dedim elbet....
yine başa döneriz....
kendi kendime teselli verdim....
dedim sabret....
ödenecek bir bedel varsa öderiz....
dedim demesine de....
nereden bilebilirdim okuyacağımı lanet...

bahar havası gibi geçti ilk zamanlar....
sonrası yaz....
derken kış erken bastırdı....
gecesi ayaz gündüzü ayaz....
açsa da ara sıra güneş...
bir daha gelmedi ne bahar nede yaz....

hep kış gitti....
bazen eskilerin değimiyle....
kara kış...
derken oda bitti....
bitti bitmesine de....
bir daha güneş doğmadı....
baharda yazda gelmedi....

dediler mevsimler değişti....
mevsimler değişti değişmesine de....
ya biz bizde değiştik.....
ne sen eski sensin ne ben o eski benim...

güneş doğmuyor yağmur yağmıyor....
hep kar hep kar....
bu havada da çiçekler açmıyor....
bahar mı hangi bahar....
sadece kış var...
insanı kanını donduran ayaz....
tesbih tanesi gibi dökülen....
gözümde yaş var...

bir kıpırdı aradım günlerce....
hani kardelen çiçeği....
oda mı yalan....
evet oda yalanmış...
ben görmedim göremedim....
ya soldular ya dondular yada öldüler....
bizim gibi....