Şimdi dolu vurdu satırlara
Çiğ düştü kelimelere
Fırtınalar koptu cümlelerde de
Bir ben anlatamadım kendimi
Kimi dosttu kimi yaren
Kimi arkadaştı
Kimi gönül dostu olmuştu
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta