Bizim gariban hulo. Şiiri - İmam Sürensoy

ne mekanı belli.
ne yurdu belli.
yaşı kemale ermiş olmuştur elli.
kafasıda biraz terelelli.
biraz saf vede biraz deli.
bizim gariban hülo.

eşkıya değildi kendini öyle sanardı.

mavzere omuzunda durmaz gezerdi.
gelecek tehlikeyi anında sezerdi.
yalan üzerine yalan dizerdi.
hiç bişe yapamaz kendisini üzerdi.
adı ismail lakabı hüloydu.
bizim şu gariban hülo.

düz tabandı kaçamazdı hızlı.
mavzeri yanında nazlımı nazlı.
yattığı yerler dikenli tozlu.
pala bıyıklı oldukça boylu poslu.
bizim şu gariban hulo.

bu şiiri 1993 yazmıştım .uzun süre yayanlamak istemedim ismayil namı değer hula amca zadem oluyor.bana alınmasın diye. 1997 de hakka yürüdü mekanı cennet olsun.