Bizim ev Şiiri - Yavuz Değirmenci

Tandır bacasından duman tüterdi
Bahçesinde türlü çiçek biterdi
Kapısında allı horoz öterdi
Terkeyledik bizsiz kalmış bizim ev

Sanki buralara baykuşlar konmuş
Yeşil sarmaşığı kökünden solmuş
Bahçe de çeşmenin suyu kurumuş
Bir çöl olmuş susuz kalmış bizim ev

Akşam olur babam eve dönerdi
Çocukları etrafına tünerdi
Kapı baca yüzümüze gülerdi
Hüzün çökmüş, ıssız kalmış bizim ev

Gücüm yetse sarsam zamanı geri
Dalıversem o maziden içeri
Değirmenci yaşla doldu gözleri
Benim gibi öksüz kalmış bizim ev..