Bizim Ev Şiiri - Orhan Gülaçar

Zaman ne çabuk geçmiş ..
Eski evimi gördüm rüyamda ...
Bir anlık uyandım düşündüm ...
Orada büyüdüğüm yılları hatırladım .
Ne çok şey değişmiş ,
Pencereme konan kumrular uçup gitmiş
Gözlerim dut ağaçlarına daldı
Yok olmuş herhalde kesilmiş !
Yerlerine beton binalar dikilmiş ..
Çok şeyler kaybolmuş içim sızladı
İnsanların insanlara sevgisini hatırladım
Namuslu mahalle esnaflarını ,
Bizi anne gibi koruyan teyzeleri ,
Sonra arkadaşlarımı düşündüm
Onları kalbime koydum sevgiyle okşadım .
Sonra ellerime baktım biraz kırışmış
Uzandım yeniden sabaha
Gözlerimi diktim kaybolmuşluğa
Anladım ki elimizde ;
Bir gözyaşı bir tebessüm birde sevgi kalmış
Hayat her şeyi bizden çalmış ..