Bizim Eşek Şiiri - Kadir Orakçı

BİZİM SIPA EŞEK OLDU

Çiftliğin en mâhir sıpası buydu
İşe gün doğmadan çıkar giderdi
Sonradan keçi'nin aklına uydu
Şimdiye semeri takar giderdi

Kimsede yoğ idi ondaki semer
Güneşte tepinir, yağmurda çimer
Arka toynakları çamura gömer
İstediği yükü çeker giderdi

Henüz daha doldurmadan yaşını
Merzifon dan bulup geldi eşini
O gün bu gün bırakmıyor peşini
Ağzından salyası akar giderdi

Komşu katır, samanını bölüşmüş
Ondan sonra tembelliğe alışmış
Ahırda ineğe bile yılışmış
Yanına boynunu büker giderdi

Süslüdür palanı, heybesi dasdar
Yüz verenin borcu oluyor astar
Yeter ki uzaktan arpayı göster
Demir duvar olsa yıkar giderdi

Horoz bunu gördüğünde öterdi
Çünkü tavuklara çifte atardı
Ne yapsın civcive gücü yeterdi
Sinirden dişini sıkar giderdi

Şimdi olmuş şânı yüce bir eşek
Siz deyin deli tay, ben deyim fişek
Tarlaya girince koymazdı başak
Ardından gübreyi döker giderdi

Çoban davar köpeğini yallasa
Çekemezdi, biri bunu sollasa
Hele dişi eşek kuyruk sallasa
Keyfinden dört nala seker giderdi

Tam uyardı eşekliğin şartına
Şâha kalkar estirirdi fırtına
Ne zaman değneği yerse sırtına
Kolonu kökünden söker giderdi

Yaban domuzundan geri kalmazdı
Etinden pastırma sucuk olmazdı
Çüş deseler üzerine almazdı
Kim o dercesine bakar giderdi

Kıymetî hiç sevmedi bu bineği
Eşinerek geçirirdi seneyi
Kuyruğuyla kovalarken sineği
Arılar iğneyi sokar giderdi

Kadir ORAKCI