Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Siz öyle saptamış ve dile getirmişsiniz şair, oysa ben tam tersten bakmışım ve izninizle şöyle demişim. İçten selam ve saygı ile ***10***
Tv.li Köylü Kızı
Sürmenin yerini boya aldı ya,
Gözleri süzülmez köylü kızının.
Pembe dizilerden öğüt aldı ya,
Sırları çözülmez köylü kızının.
Nerde, kırk örüklü servi sonalar?
Yayla çiçeğine hasım olanlar.
Başından valayı almış duvaklar,
Portresi çizilmez köylü kızının.
Ti-vilerde görmüş, blucin, kotu,
Şalvarı unutmuş, giyinmiş şortu.
Başlığa şart koşar, villayı, yatı,
Pahası biçilmez köylü kızının.
Atlının yerini almış otolu,
Düğün ister cazlı, danslı, tangolu.
“Kokusu iğrenç” der, çeker kolunu,
Kınası ezilmez köylü kızının.
Halıya, kilime hiç vurmaz kirkit,
Çeyizi dizmeye bulamaz vakit.
Cemali’m, işvesi klipten taklit,
Forsundan geçilmez köylü kızının.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta