Bizim dizilerimiz vardı
Yedi tepeli İstanbul da tehlikeli oyunlar oynardık
Aşk üzerine
Kaybeden üçüncü şahıs rolleri bize düşerdi
Ali susar sessizlikle anlaşılmayı beklerdi
En yüksek sesin duyulmazlığında
Saatler geçmeyi bilmezdi
...Ölümünü beklerdik saniyelerin
Aşk oyunumuza kavuşmak için
Yusuf olmaya cesaretimiz yoktu
Sessizce bir kenardan sevmeyi tercih ederdik
Uyuyamazdık kaçırmanın telaşıyla
Ömer kadar yaramaz değildik belki
Ama
Her tarafımız yara bere içindeydi onun gibi
Duruydu bütün sular
İçine girsek boğulmanın derinliği
Hava anaç
Güzel bir tablo gibi
Bir gitse
Bütün karakterler anlamını yitirir
Sevmek bile anlamsız onsuz
Sığınacakları bir liman bile kalmaz
Dışarı açılan onlarca karakter bakar konağın penceresinden
Kimi zamanın köprüsünden aşağı atlamayı bekliyor
Uzanan bir el yıkılsa
Suya düşer
Biliyorum su aktıkça güzeldir
Sesi yalnız akınca duyulur
Göle birikmeye gelmiyor
Ölüyor bütün karakterler
Birde o gecekonduların konuşması yok mu?
Birazcık arabesk gerçi
Ama olsun
Kelimeler dolu
Cap canlı bir dünya
Kayıt Tarihi : 21.9.2012 19:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!