Bizim de Ay Yüzlümüz Şiiri - Yunus Emre ...

Gözlerinle doluyor bahçemiz narin çiçek,
Hasretinle can bulur suskun yürekte gerçek,
Hazan mıdır bahar mı; yürek yakan gözlümüz,
Bir rüya gibi soldu bizim de Ay Yüzlümüz...

Ay ışığı vururken yanar tenim yakutla,
Belki de yollarında serinlenir umutla,
Hasret midir özlem mi; silinmeyen özlümüz,
Bir sis gibi kayboldu bizim de Ay Yüzlümüz...

Hep düşlerin izinde mevsimsiz bir ebedi,
Eserken geçmiş günler yürek de buruk şimdi,
Yaz mıdır yoksa kış mı; her daim düş falında,
Bizim de Ay Yüzlümüz bir solgun gül dalında...

Baharın hiç tadı yok kışın ise dermanı,
Her gece düşer kalbe bir hasretin harmanı,
Kara kış mı ayaz mı; bir çiledir güzlümüz,
Savruldu veda oldu bizim de Ay Yüzlümüz...

Duvarımda çizilen resminde yaşar hâlim,
Sessiz çığlıkla anar seni ey tatlı zâlim,
Düş müdür uyanmak mı; hayaldir hep gerisi,
Bizim de Ay Yüzlümüz bir vuslat zemherisi...

Unutmak zor hayali; o yıllanmış bir yara,
Tam gecenin koynunda her tende ayrı yara,
Hüzzam mıdır heves mi; nedir şirin sözlümüz,
Sükût oldu giz oldu bizim de Ay Yüzlümüz...

Nağmeler yankılanır gönüller denizinde,
Ömrümüz uzar gider 'hayalin' her gizinde,
Bir masal prensesiydin hayalde bulduğumuz,
O güzel masal bitti hayalmiş olduğumuz...